Ի՞նչ է «Պահապան Հրեշտակը»։ Եթե կարճ՝ զինվորի մասին է։ Նախապես ֆիլմը ոգեշնչված էր Իգոր Ստրավինսկու «Զինվորի պատմությունը» երաժշտական պիեսից, որի լիբրետոն պատմում է զինվորի եւ սատանայի մասին։

Ընդամենը կարող ենք ասել հետյալ խոսքերը. «Խոսքը գնում է սատանայի գայթակղության մասին, քո մասին, իմ մասին… բայց ավելի լավ է չփիլիսոփայել։ Եթե մենք չնկարեինք այս ֆիլմը՝ կյանքը կկորցներ իր իմաստը»։

«Բնազդային ատելությունն իրականությանը՝ հետեւանք է ծայրահեղ գրգռվածության եւ հիվանդագինության, երբ այլեւս չես ցանկանում, որ քեզ «դիպչեն», քանզի ցանկացած հպում ազդում է չափազանց ուժգին։

Բնազդային մերժումը հակակրանքի, ատելության, ցանկացած սահմանափակումների եւ տարածության՝ հետեւանք է ծայրահեղ գրգռվածության եւ անառողջության, երբ ցանկացած դիմադրություն ինքնին անհրաժեշտություն է ինչ-որ բանի ընդիմանալ՝ ընկալվում է իբրեւ անտանելի տհաճություն եւ, երբ երանությունը նրանում է միայն, որ ոչ-մեկին եւ ոչնչի չհակառակվել, ոչ չարին, ոչ դժբախտությանը… Սերը՝ միակ եզակի, վերջին հնարավորությունը վերապրելու համար…»։

Ֆրիդրիխ Նիցշե